Bijna halverwege

Maandag 7 okt

Over 2 dagen is het alweer 3 weken geleden dat ik mijn gbp kreeg.
Hoewel het al lang geleden lijkt, is 3 weken natuurlijk niet veel.

En dat laat mijn lijf ook weten.
Over het algemeen voel ik me goed.
Ik ben niet ziek, heb geen pijn en het eten en drinken gaat ook steeds beter.
Maar ohwee als ik in beweging kom...
Mijn benen voelen aan als pap, en mijn hoofd wordt dan een beetje wazig.

Men zegt dat je na 3 weken weer voorzichtig mag beginnen met sporten (alleen nog niet zwaar tillen), maar ik moet er niet aan denken om nu al naar een sportschool te gaan.

Af en toe, als het weer meezit, maak ik hier in de buurt een wandeling.
Dat is een rondje van 1.4 km.
Voorheen stelde dat niets voor, maar nu ben ik blij als ik thuis ben en kan neerploffen op de bank.
Mijn benen zijn dan al aan het verzuren en mijn hoofd tolt alle kanten op.
Erg eigenlijk wat zo'n narcose met je lichaam doet.

Daarnaast is het ook zo, dat mijn spieren heel snel terug bij af zijn als ik een tijdje niks doe.
Toen ik nog sportte, had ik best redelijk sterke beenspieren. Maar ook toen, als ik 3 weken vakantie had en niks aan sport deed, moest ik daarna weer een paar stappen terug doen.

Nu heb ik al een jaar niet gesport, en zit ik ook al 3 weken op de bank.
Dat is niet echt bevorderlijk voor je spieren, dus weer helemaal opnieuw opbouwen.
Als ik weer wat fitter ben ga ik weer eens bij de sportschool kijken.

Het eten en drinken gaat redelijk tot goed.
Ik heb geen moeite met de kleine porties. Vol is vol, dus waarom zal ik meer willen eten?
Voor de operatie kon ik nog wel eens iets extra eten, ook als ik al vol zat. Nog 1 hapje omdat het zo lekker is...
Nu kan dat echt niet meer. Het is niet zo dat ik bomvol zit en er echt niks meer bij kan.
Het is meer dat ik sneller verzadigd ben en op tijd weet te stoppen.
Daar ben ik blij mee.
Geen stemmen in mijn hoofd die schreeuwen om meer. Genoeg is genoeg.
Ook de drang naar zoet is er niet meer.
Voorheen kon ik nog wel eens heel erg naar iets zoets verlangen, nu helemaal niet meer.
Sterker nog; ik heb sinds de operatie helemaal nog geen snoepje of koekje gegeten.
Of dat zo zal blijven weet ik niet, maar voorlopig vind ik het goed.

Het voldoende drinken is nog wel een dingetje.
Drinken kan niet (meer) tijdens het eten, daar moet een half uur tussen zitten.
Helaas vergeet ik nog wel eens te drinken en denk ik er pas weer aan op het moment dat ik weer wat wil gaan eten.
Ik drink wel 2 of 3x per dag een kop thee (koffie lust ik niet meer), maar daarmee kom ik nog lang niet aan mijn gewenste liter op een dag.
Ik heb een fles water met een smaakje aangemaakt zodat het wat makkelijker drinkt, maar ook die krijg ik niet op een dag op.
Daar moet ik dus nog even wat voor verzinnen.

De eerste week vlogen de kilo's eraf, maar nu gaat het een stuk minder.
Sterker nog, ik sta al een paar dagen stil.
Dat frustreert me, maar aan de andere kant hoor ik signalen uit mijn groep dat ik niet de enige ben.
Het schijnt erbij te horen.
Al met al ben ik nu , incl de 2 kg voor de operatie, toch al 11 kg kwijt!!!!
Uiteraard ben ik er nog lang niet, maar het begin is er.
Op naar de volgende 10kg....