weer een mijlpaal bereikt

Niet dat ik er héél lang op heb moeten wachten, maar naar deze dag heb ik toch echt wel uitgekeken...

Vanaf het moment dat ik aangemeld ben bij de NOK, ben ik al aan het aftellen en wachten en naar data toe aan het leven.
De screening, de uitslag, de pre operatieve screening, de definitieve datum, de operatie etc etc

Ik ben een expert in wachten en aftellen geworden.

Zo ook na de operatie;
Bij de eerste 5kg was ik al blij, daarna leef je naar de -10, vervolgens is iedere kilo er af een feestje.
Maar vandaag maakte ik een klein vreugdedansje in de badkamer. 💃
Mijn (tegenwoordig) grote vriend Meneer Weegschaal, zei dat ik de grens van -20 kg ben gepasseerd!!!!
Hoedan????
In 2 maanden 20 kilo afgevallen.
Wie had dat ooit durven dromen?
En nee, ik ben er nog lang niet. Maar dit voelt al zo goed!!!💪

Dit voelt goed, maar ik voel me ook goed.
Zowel fysiek als mentaal.
Het eten gaat goed, ik kan mijn porties ondertussen goed inschatten.
Soms vraag ik mezelf af of er dingen zijn die ik mis.
Zo eet ik bv geen brood meer. Niet omdat het niet mag, maar het valt gewoon niet lekker. Te zwaar op de maag.
Daarvoor in de plaats wissel ik af met allerlei soorten crackers en beschuit, en dat gaat prima.
Uiteraard verlang ik best wel eens naar een vers wit bolletje met roomboter en hagelslag.
Maar hé, waar was ik ook alweer dik van geworden? 😏

Gelukkig heb ik nog nooit een dumping gehad. Het schijnt dat je daar behoorlijk beroerd van kan zijn.
Een dumping krijg je als het eten te snel in de darmen wordt gestort ( als je eet en drinkt tegelijk), of bij teveel vet of suiker.
Wel is het twee keer mis gegaan in mijn slokdarm.
Of ik een te grote hap had genomen of te snel heb gegeten, dat weet ik niet, maar dat het ellendig was weet ik wel.
Na twee happen kreeg ik krampen in mijn slokdarm, het eten wilde niet zakken. Je voelt dat je een boer moet laten, maar de weg is versperd .
Uiteindelijk weet je niet waar je het zoeken moet van ellende, je wilt plat liggen maar je hebt ook het gevoel dat je moet overgeven. Alleen de maag werkt niet mee om het voedsel naar boven te duwen.
Alles bij elkaar duurt zo'n half uur en zorgt ervoor dat je daarna echt niks meer wilt eten.
Wel jammer als je heerlijk Indisch eten hebt gehaald . Gelukkig smaakte het de volgende dag ook nog lekker .

Volgende week wordt mijn vriendin geopereerd. Zij had zich al veel eerder aangemeld, maar door omstandigheden liep het allemaal wat uit.
Vanmorgen definitief groen licht gekregen en mag ze Donderdag naar dezelfde afdeling als waar ik 2 maanden geleden lag.
Wat ben ik ontzettend blij voor haar. Ik weet hoe ze zich voelt, en na zolang wachten ben je er echt 100% aan toe.
Lieve A... ik wens je alvast heel veel succes, en ik tel de laatste dagen met je mee. ❤

Volgende week werk ik nog wat minder, maar die week daarna ga ik weer voor 100% aan het werk.
Ook dat voelt goed.
Nu ik ook weer lekker 2 a 3x per week aan het sporten ben, krijg ik weer wat meer energie. Heerlijk!!

Dinsdag het jaarlijkse uitje met mijn beste vriendin naar de Margriet Winterfair.
Tot nu toe begonnen we daar met koffie en een bosche bol, tussen de middag een lekkere lunch, halverwege de middag een warme wafel met kersen en slagroom en als traditie sluiten we deze dag af met een puntzak patat.
Dat zal dit jaar totaal anders zijn voor mij. Ik zal wat kleine dingen meenemen, want ik ga geen E10,- voor een lunch betalen waar ik de helft niet van op kan.
De komende dagen maar even kijken wat ik mee kan nemen.

Eten en sporten...

Vandaag is het 7 weken geleden dat ik mijn gastric bypass kreeg.
Op de Facebook pagina zegt men altijd; ik heb een 🥝.

Want dat is wat ons verteld wordt,  de maag wordt verkleind naar de grote van een kiwi .
De eerste dagen na de operatie geloofde ik dat zeker.
100ml yoghurt kreeg ik niet eens op.

Maar nu,  7 weken later,  is dat wel anders.
Het is niet zo dat ik al een heel bord leeg eet,  of met gemak 2 boterhammen weg werk.  Maar de 100ml is nu toch echt wel verdubbeld.
Als ik ontbijt met kwark of yoghurt,  is 200ml geen probleem.
Maar ontbijt ik met cracker of beschuit,  dan blijft het wel bij 1 stuk.

Het is dus nog even zoeken naar de hoeveelheden.
Ook bij het avondeten is het een kwestie van keuzes maken.
Vaak is de combi aardappel, groente en vlees teveel.  Dus daar moet wat in geschrapt worden.
Ik ben altijd een grote liefhebber van vlees geweest, dus dat wil ik mezelf niet ontzeggen.
Maar het is echt minimaal.
In het begin kocht ik nog gewoon 3 stuks.  Nam Ik een klein stukje van mijn portie, en ging de rest naar man en zoon.
Dat doe ik niet meer,  anders ga ik hun nog vetmesten .
Gelukkig zijn we het daarover eens en koop ik nog maar 2 stuks en haal ik van hun portie een klein reepje af. Meer dan genoeg voor mij.
Vervolgens moet er een hoeveelheid groente gekozen worden.
Om zoveel mogelijk vitamines binnen te krijgen, probeer ik toch wel een hele opscheplepel te nemen. Meestal is er dan geen plaats meer voor een aardappel.
Daar moet ik dus keuzes in maken.
Ik eet van een ontbijtbordje, die is redelijk gevuld.
Dus van een 🥝maag is denk ik geen sprake meer.

Ik weet uiteraard nu niet hoe ik er voor sta qua vitamines,  maar ik geloof dat ik het aardig redt met deze hoeveelheden.
Soms ben ik nog wel slap in de benen of wat bibberig, maar als ik op tijd eet (elke 3 uur), dan gaat het over het algemeen redelijk tot goed.

Vanmorgen heb ik een proefles gedaan bij een sportschool hier in de buurt.
Na anderhalf jaar niks aan sport gedaan te hebben (en de nodige kilo's aangekomen) , was het weer heel fijn om wat te doen.
Net als fietsten verleer je het fitnessen ook niet, en dat zag de trainer.
De kracht is er nog lang niet,  maar de techniek zat er gelukkig nog in. 
Ik heb een 7 dagen gratis proef abonnement,  dus ik kan me de komende week uitleven.
Eerst maar eens kijken hoe mijn spieren morgen aanvoelen.....💪

weekendje weg

Vorige week was mijn man jarig.
Na een paar keer gevraagd te hebben wat hij wilde hebben, was uiteindelijk het antwoord:
Een cadeau naar keuze....

Tja, wat moet je daar nou mee?
Maar uiteindelijk was ik er uit, en heb ik hem een weekendje weg gegeven.
Uiteraard in mijn gezelschap 😉

Zodoende waren wij afgelopen weekend in en rondom Leiden te vinden.
Hij was erg blij met deze verassing. Voor mij was het even spannend hoe ik dat met het eten ging doen.
Want ja, dat werd dus 2 dagen buiten de deur eten.

Zaterdagmiddag werd het een lunch in de binnenstad van Leiden.
Ik koos voor brood met zalm, want ik had de borden met salades al voorbij zien komen. Daar kan ik een week van eten...

Maar ook mijn portie was veel en veel teveel voor mij.

2 dikke oerbroden, belegd met kruiden roomkaas, sla en een flinke berg zalm.
Ik heb genoten van de zalm, een deel van 1 boterham en de komkommer, daarna zat ik echt goed vol.

Ook nog wel even spannend of het allemaal wel goed zal vallen in maag en darmen. Tot nu is het 1x mis gegaan, maar toen was ik gelukkig thuis. Ik moet er niet aan denken dat dat in een restaurant of op straat gebeurd.

's avonds kozen we voor Indonesisch eten. Daar zijn we allebei gek op.
Thuis had ik al op de menukaart gekeken waar ik uit kon kiezen. Rijst en bami valt nogal zwaar, dus ik ben op safe gegaan en heb voor saté gekozen.

Niet wetende dat ik daarnaast ook nog een flink bord met rijst en groente kreeg...
Op Bali zijn wij gewend dat de porties niet zo groot zijn (de gemiddelde balinees eet niet zoveel), maar hier waren de porties duidelijk aan de westerse maatstaven aangepast.
U raadt het al, ik kreeg het niet op.
Desondanks heb ik volop genoten van mijn saté, en is het in darmland ook goed gegaan.

De volgende morgen ontbijtbuffet in het hotel.
Volop keus, maar toch niet zoveel voor iemand met een gbp.
Brood, croissants, muffins, donuts, gebakken eieren, spek, zalm etc etc
Ik heb het bij een handje blauwe bessen en 2 happen roerei gehouden.

Al met al hebben we genoten van de stad, het strand in Katwijk, mijn oude buurtje in Alphen a/d Rijn en elkaar.

Blij dat het allemaal goed is gegaan met eten en drinken, dus zeker voor herhaling vatbaar!

Moe, maar voldaan, lag ik Zondagavond om 20.15u op bed.