dankbaar

Soms kan ik van hele kleine, vaak ook simpele dingen, heel blij worden.
Zo ook afgelopen Donderdag.
Onze laatste groepsbijeenkomst voor de operatie.
Een van de dames was zo lief om voor ons allemaal een sleutelhanger met een olifantje mee te nemen.
Een symbool om ons de komende tijd geluk te wensen.
En zo zie ik het dan ook gelijk. Zo'n cadeautje sluit ik dan direct in mijn hart, en zal hem zeker bij mij blijven dragen.
Of je nou (bij)gelovig bent of niet, ik hou hier van. Ik word daar emotioneel van en koester zo'n geschenk. (grote kans dat ik hem over 10 jaar nog bij me draag...

Over emotie gesproken;
De brief die we aan onszelf "moesten" schrijven, hoe zie je jezelf over 5 jaar met of zonder deze operatie, mochten we deze dag voorlezen.
Tja, wat doe je dan? Ga je zoiets in de groep delen of niet?

Na enige twijfel van iedereen, heeft de dame van de olifantjes als eerste haar brieven voorgelezen.
En watvoor brieven. Zo goed geschreven, zo mooi verwoord, maar ook zo rakend emotioneel dat de een na de ander zat te snotteren.
Daarna heb ik mijn brief, na enige twijfel, met een dikke strot en tranen voorgelezen.
Schrijven gaat mij prima af, zo ook die brief, maar voorlezen is toch even een ander verhaal.
Maar goed, ik heb het gedaan, en na mij volgde er nog een paar.
Niet iedereen wilde dit, en dat is ook goed.
Het is ook niet niks om echt te bedenken wat er kan gebeuren als je niks doet. Waar sta je dan?
Maar ook, hoe zal het zijn als je zo'n 40kg kwijt bent?
Kortom, een hoop tranen, maar mooi om te zien dat deze groep zich dusdanig ontwikkeld heeft dat het goed voelt om de brief met de nodige emoties te durven delen.

Verder hebben we met de diëtist onze toekomstige dagindeling nog eens goed op een rijtje gezet, en wat voorbeelden gekregen voor de eerste dagen na de operatie.
Met de bewegingsdeskundige hadden we een leuk spel.
In een kring, om de beurt een bal naar iemand gooien en daarbij haar/zijn naam noemen en een compliment maken. ( even kijken of iedereen elkaar bij de naam kent 😜)
Daarna een rondje benoemen wat je van een ander weet, en een rondje vragen stellen.
Leuk!!!
En toen kwam het afscheid. Dikke knuffels, kussen en de beste wensen werden er uitgedeeld.
Sommige zullen elkaar al voor of na de operatie in het ziekenhuis zien, anderen zien elkaar pas weer 10 oktober bij de eerst volgende bijeenkomst na onze operatie.

10 oktober is al over een kleine 6 weken. Dat is al drie weken na onze operatie.
Als je het zo bekijkt gaat het allemaal wel rap nu.
Morgen is het september, dat betekent dat ik morgen kan zeggen dat ik deze maand geopereerd word.
Ook zoiets......
Voor nu nog 18 dagen.

De komende 3 weken zijn er dus geen bijeenkomsten.
Ik heb het gevoel dat ik dan een beetje stuurloos raak.
Het aftellen van de afgelopen maanden is me eigen geworden, maar ook de wekelijkse ritjes naar Velp zitten na 6 weken echt in mijn systeem
Ik zag er eerst best tegenop, maar al gauw was het zo vertrouwd dat ik er elke week naar uit keek.
Ook de opdrachten die we meekregen hielden mij dagelijks bezig.
Nu is er niks, en kan ik alleen nog maar wachten tot 18 september.

Ik ben dankbaar dat ik dit avontuur aan mocht gaan, dankbaar voor de mooie mensen die ik heb leren kennen, dankbaar dat iedereen in deze groep elkaar accepteert en kijk uit naar het weerzien met hen.

Voor nu, het dagelijkse leven gewoon door laten gaan en met geduld 18 dagen wachten.

Nederland (ireen) in beweging...

Drie weken vakantie, drie weken thuis. Normaal gesproken waren we vast wel op vakantie gegaan, maar omdat ik me wekelijks in Velp moet melden ging dat niet lukken.
Daarnaast mocht ik ook nog een keer extra naar Arnhem naar de cardioloog omdat er blijkbaar bij de pos iets teveel eiwitten in mijn bloed zat. Niet schrikbarend veel, maar de chirurg wilde toch even dat er naar gekeken werd.
Na een hartfilmpje en een uitgebreide echo van mijn hart gaf de cardioloog de definitieve toestemming voor de operatie.
Dat hij eventueel nog NEE had kunnen zeggen, daar had ik geen rekening mee gehouden. Gelukkig maar, dat zal niet goed voor mijn zenuwen geweest zijn.
Volgens mij is er nu niks meer wat de operatie eventueel in de weg kan staan.

De 5 kg die eraf zou "moeten" voor de operatie, wil nog niet echt lukken. Ik let op mijn voeding, maar ben niet overdreven streng aan het lijnen.  Uiteraard zal dat kunnen, maar na 30 jaar jojo-en, weet ik echt wel dat ik in 6 weken geen 5kg kan afvallen.
Ook nu gaat het weer op en neer. Vorige week was er 2kg af, 3 dagen later zat er weer een kg aan...

Niet elke dag wegen zegt men dan. Alsof je daar dan wel van afvalt.
Nee, laat mij maar lekker dagelijks op die weegschaal staan, zo hou ik nog een beetje controle.

Over controle gesproken;
Ik heb, met dank aan een lieve mede cursist van de NOK, een nieuwe weegschaal gekocht. Deze meet niet alleen het gewicht, maar houdt ook het vetgehalte, BMI, vocht en spiermassa bij.
Een super ding met een bijbehorende app.
Toen ik die app ging installeren en mijn mobiel een beetje had opgeschoond, kwam ik tot de ontdekking dat ik 5 verschillende apps had die met gewicht en/of afvallen te maken hadden.
Controle dus.
Ik heb ze allemaal verwijderd, en gebruik nu alleen nog maar de weegschaalapp en de health die standaard in mijn telefoon zit.
Uiteraard ook mijn bijbehorende watch die ook mijn beweging bijhoudt.
Oeps, toch nog 3 controle punten....
Of toch 4; in de app van de NOK wordt mijn gewicht die daar gemeten wordt bijgehouden, maar daar doe ik verder niet veel mee.

Afgelopen week zijn John en ik 2x wezen fietsen.
Omdat ik merkte dat mijn lichaam, door de "niks doen, vakantie modus", weer behoorlijk stijf begon te worden, en de moeilijke wandeling van vorige week nog vers in mijn geheugen zat, was dit een prima beweeg optie.
Ondanks de vermoeide benen, en beste zadelpijn, hebben we ontzettend genoten.
Beide tochten hebben we gecombineerd met een heerlijke lunch, dus dat gaf toch echt wel een goed vakantie gevoel.

Donderdag hadden we de één na laatste groepsbijeenkomst in Velp.
Voor ons stond er o.a sporten op het menu, en er was een zogeheten vip-dag.
De vips zijn onze naasten die het leuk/interessant vinden om te horen wat er na de operatie allemaal gaat veranderen. Niet alleen voor ons, maar wellicht ook voor onze omgeving.
Geïnteresseerd als John is, was hij deze middag mijn vip.
Tijdens hun uurtje, hadden wij een uurtje sporten.
Ik had al een jaar niet gesport, maar zodra ik mijn sportkleding aan had kreeg ik toch weer de kriebels. Kom maar op 💪
We hebben wat krachtoefeningen gedaan die ik voorheen ook altijd deed, maar dan op een lager niveau . In de sportschool deed ik alles met gewichten, nu met eigen lichaamsgewicht.
squaten, opdrukken en buikspieroefeningen.
Waar ik vorig jaar nog met 30kg in mijn nek met gemak stond te squaten, ging het nu zonder halter toch niet zo lekker....
Resultaat; enorme spierpijn!!!
Buik, benen en schouders. Alles doet me zeer.
3 weken na de operatie mogen we weer starten met sporten. Dat wordt dus echt op 0 niveau beginnen.

Volgende week de laatste keer voor de operatie naar Velp, daarna nog 3 weken aftellen voor het begin van een nieuw tijdperk....
Nog 25 dagen.

glazen bol

De vierde groepsbijeenkomst zit er op, nog maar 2 te gaan.
Om  toch een klein beetje in herhaling te vallen; Het schiet al op!!!

Deze week hadden we "les" van de diëtist, de psycholoog en de bewegingsdeskundige.
Weer een andere diëtist, omdat onze eigen diëtist op vakantie is.
Ik merk dat we het allemaal niet fijn vinden. steeds weer andere gezichten maar ook steeds weer andere dingen die gezegd worden. Dat verward en roept soms wat weerstand op.😕

Wel hebben we nu duidelijk in beeld gekregen wat onze dagindeling straks zal gaan worden.
Uiteraard heeft iedereen een ander ritme en andere voorkeuren van eten, dus daar moeten we dan toch zelf een schema voor gaan maken.
Waar het op neer komt is;
6 eetmomenten ( 3 hoofdmaaltijden en 3 tussendoortjes)
tussen elk eetmoment mag 2.5 a 3uur zitten
1.5 liter vocht verdeeld over 8 a 10 drinkmomenten
eten en drinken gaat niet samen, daar moet minimaal een half uur tussen zitten
3x per dag een calcium/vitamine D tablet (eerst mocht dat niet bij de maaltijd, nu weer wel...)
1x per dag een multivitamine die niet met zuivel samen kan, maar eventueel wel bij een maaltijd, maar dan niet meer dan 1 slok water ( je mag immers niet drinken bij het eten...)
In de maaltijden en drinken moet +/- 600 gram zuivel met voldoende eiwitten zitten.
Beter geen koolzuurhoudende dranken en de eerste 6mnd geen alcohol.

Snappen we het nog?

Ik heb het redelijk op een rijtje, maar hoe ik dit in de praktijk ga toepassen. Ik weet het nog niet.

Tussendoor zal ook nog geleefd en gewerkt moeten worden.

Thuis zal het denk ik niet zo'n probleem zijn. Ik ga een standaard lijst maken en een reminder op mijn telefoon.

Maar op werk???

Daar ben ik gewend om in mijn pauze een kop koffie te drinken en iets te eten.

Nu zal dat waarschijnlijk alleen eten worden.

Hopelijk heb ik tijdens mijn werk genoeg momenten om wat te drinken, anders kom ik op een werkdag zeker niet aan mijn anderhalve liter vocht.

We gaan het zien.

Af en toe krijgen we een opdracht om thuis te doen.

Zo ook nu.

Schrijf een brief aan jezelf. Hoe zie je jezelf over 5 jaar na deze operatie en wat als je de operatie niet zal doen?

Nu gaat het schrijven mij over het algemeen vrij makkelijk af, maar een brief aan mezelf?

En dan? Hoe kan ik weten hoe ik er over 5 jaar uit zie?

Ik kan me wel een beetje indenken wat er gaat gebeuren als ik nu niks doe.

Maar nu mijn operatie steeds dichter bij komt begin ik mezelf steeds meer af te vragen hoe het zal zijn over een half jaar, over een jaar en sowieso de rest van mijn leven.

Ik zit in een facebookgroep van mensen die een gbp krijgen of al hebben, en daar zie ik regelmatig foto's en verhalen voorbij komen van mensen die in bv 9 maanden 30kg of in een jaar 40kg zijn afgevallen.

Ik kan me er echt geen voorstelling van maken.

Dit gewicht is er in de loop der jaren aangekomen, steeds een beetje meer. Het lichaam is in de loop der jaren achteruit gegaan, steeds een beetje zwakker. De pijn is in de loop der jaren toegenomen, steeds een beetje meer.

Daardoor is het eigen geworden, je weet niet beter.

Hoe vaak ik ook boos en verdrietig ben over dit lijf, toch zal het vreemd zijn om volgend jaar rond deze tijd een slanker lichaam te hebben met (hopelijk) meer energie en minder pijn.

Ik zal niet weten hoe ik er dan uitzie en hoe ik me dan voel.

De brief is geschreven, die berg ik op, en zal hem over een jaar weer eens lezen....

Verder staat er nog het bijhouden van een eetdagboek van 2 dagen op de agenda, maar nu eerst een lijst met eetmomenten voor mezelf maken....

halverwege...

Gisteren hadden we de derde groepsbijeenkomst, en dat betekend dat we halverwege zijn!!!

Waar ik eerst zolang op alles moest wachten, begint het nu toch redelijk op te schieten.
3 van de 6 sessies voor de operatie zitten er op, en de voorlopige operatiedatum staat gepland.

Voorafgaand aan de bijeenkomst mocht ik mij gisteren eerst in het ziekenhuis tegenover de NOK melden bij Vitalys waar ik mee doe aan het  wetenschappelijk onderzoek.
Bij de screening hadden ze wat bloedtesten gedaan, nu mocht ik een test doen met neuropsychologische taken.
Bij de eerste opdrachten moest ik nogal lachen;
teken een klok met de wijzers op 10 over 11
trek een lijn tussen cijfers en letters in de juiste volgorde
benoem de 3 dieren ( leeuw, neushoorn en kameel)

Ik dacht deze test wel eens op tv gezien te hebben bij mensen met verdenking op dementie.
Dat klopte dus ook. Gelukkig ging deze opdracht goed, ik ben niet dement!!!
( of ik weet niet dat ik ze fout deed.....😁 )
De andere opdrachten waren toch niet zo heel makkelijk, sterker nog ; soms ook echt wel moeilijk.
Een verhaal wat voorgelezen werd zo goed mogelijk navertellen.
5 willekeurige woorden nazeggen, dat ging goed. Maar toen ze 10 min later weer gevraagd werden moest ik toch even diep graven.
cijfers tussen de 1 en 10 in willekeurige volgorde nazeggen gaat goed, maar daarna....
achterstevoren opnoemen, of van laag naar hoog.
Dat was best een dingetje waar ik dus niet helemaal goed scoorde.
Hopelijk was ik niet de enige .

Na dat uur mocht ik gelijk door naar de NOK voor de derde bijeenkomst.
De groep wordt steeds gezelliger, en hier en daar komen er steeds meer persoonlijke verhalen los.
Leuk om te zien hoe zich dat ontwikkeld.

Dit keer hadden we "les" van de arts, de diëtist en de psycholoog.
Veel geleerd over goede en minder goede voeding, vitamines die we straks moeten gaan slikken en wat wel en niet te doen voor de operatie.
Ook deze keer werd ons weer op het hart gedrukt dat het erg belangrijk is om zo'n 5kg voor de operatie af te vallen.
Het schijnt dus dat, als je even goed gaat lijnen, de lever dan als eerste slinkt.
Hierdoor heeft de chirurg meer operatiegebied en kan hij of zij er dus beter bij.
Zo niet, dan zal de lever opgetild moeten worden ( hij ligt nl voor de maag), met het risico dat hij kan scheuren...
Dat klinkt natuurlijk logisch, maar toch vind ik het raar dat er van mensen, die als laatste hulpmiddel deze operatie kiezen, wordt verwacht dat ze even in een week of 6 5kg kunnen afvallen.
Een terechte opmerking van een van de dames was dan ook: "als het zo makkelijk gaat, dan had ik hier nu niet gezeten".
En daar had zij weer een punt.
Het zal waarschijnlijk een discussie blijven die ik verder niet aanga.
Ik zal mijn best doen, maar beloof geen 5 kg. Ieder pondje is meegenomen denk ik dan maar.

De opdracht voor de komende weken is:
Schrijf een brief aan jezelf hoe je jezelf over 5 jaar ziet.
Maar ook hoe je jezelf over 5 jaar ziet als je deze stap niet had gezet.

Daar ga ik de komende dagen maar eens op broeden.....

dreamteam

Afgelopen Dinsdag had ik de pos (pre operetieve screening)  in het Rijnstate ziekenhuis in Arnhem.
Voor mij onbekend terrein, maar wel fijn om daar een keer te komen voordat de operatie plaats vindt.

Ik mocht mij om 07.15 nuchter melden.
De afspraak voor bloedafname stond om 07.30u, maar aangezien ik nog geen patiënt in dit ziekenhuis ben, mocht ik me eerst inschrijven.

Daarna op zoek naar de juiste afdeling, wat overigens geen probleem was.
Vitalys stond niet op de afdeling aangegeven, maar (lullig gezegd) aan alle mensen die daar al zaten was goed te zien dat ik in de juiste wachtruimte zat....😏

Een grote groep mensen zat daar vol spanning te wachten op wat er gebeuren ging.
Leuk om ook 2 dames en de enige heer van mijn obesitasgroep daar ook te zien.
Altijd leuk bekende gezichten.

Omdat ik ook mee doe aan een wetenschappelijk onderzoek (kijken wat voor invloed de operatie op onze hersenen heeft), mocht ik 7 i.p.v 5 buisjes bloed doneren.
Nou heb ik over het algemeen geen probleem met bloed geven, maar blijkbaar had de meneer die mijn bloed wilde hebben wel problemen met het vinden van een juiste ader....
Eerst links, toen rechts, toen nog een keer links. Niks. Geen druppel.
Collega erbij.
Kijken, kloppen, voelen. Geen ader te bekennen!!!!
Uiteindelijk heeft hij het uit mijn hand weten te halen.
Heel bijzonder, nooit meegemaakt, maar het is niet anders.

Verder bestond deze dag uit wegen, meten , gesprekken, info en wachten. Veel wachten.
Gelukkig zat ik bij de eerste groep, ik had nr5, dus waren we al rond 12.00 uur klaar.
Maar vanaf 07.00 was het toch een lange zit.

De uitslagen van het bloed waren er al snel. Alles was goed.
Ik krijg alleen een stootkuur vit D voor, en een onderhoudsdosis na de operatie. Maar volgens mij heeft iedereen dat.

Gisteren was de 2e bijeenkomst van onze groep bij de NOK.
Waar we vorige week allemaal nog een beetje de kat uit de boom keken en wat onwennig waren, was het deze keer reuze gezellig.
Wat ontzettend leuk om te zien hoe snel zo'n groep zich vormt.
Er is een groepsapp aangemaakt, genaamd "dreamteam" en er zijn ontzettend leuke foto's gemaakt van onze voor- zij- en achterkant.
Leuk voor later 😀

Om privacy redenen kan ik uiteraard niet meer dan dit laten zien.
Maar hoe leuk al die bolle buiken bij elkaar?
Erg benieuwd naar de foto's over een half jaar....

Deze keer zijn we wel inhoudelijk op een paar onderwerpen in gegaan, en hebben we goeie gesprekken gehad.
Hier en daar best confronterend, maar het was goed.
Fijne groep, fijne mensen. Voelt goed ❤

Ook hebben we deze week onze voorlopige operatiedatum gekregen.
We worden allemaal in week 38 geopereerd.
Ik ben op Woensdag 18 September ingepland.
Nu kan dat nog een paar dagen afwijken, de definitieve datum hoor ik 10 sept., maar ik tel af naar de 18e...

Nog maar 47 dagen!!!!