Cijfers en zo

Ik had me voorgenomen om weer te gaan schrijven als ik op de -15kg zat. 

Alleen kwam dat getal eerder dan ik had verwacht. 

Afgelopen week viel ik 1a2 ons per dag af,  maar vanochtend werd ik aangenaam verrast met een hele kilo!!!

Om precies te zijn staat de teller nu op -15.2.
Hoe bijzonder. Ik weet gewoon niet wat me overkomt.
Zoals ik in mijn vorige blog schreef, ik zit in een stoptrein,  en zal echt nog wel een paar keer stil staan,  maar zolang de trein rijdt ben ik blij.

Ik zat te denken;
Over 8 maanden gaan wij  op vakantie. Weer 16 uur als sardientjes in een vliegtuig ✈
De afgelopen 2x dat ik die reis maakte,  zat ik niet echt comfortabel. Ik paste net aan in de stoel, de riem moest altijd flink vergroot worden,  en een beetje schuin zitten was geen optie.
Stel dat ik de komende 8 maanden gemiddeld 2kg per maand afval.
Dan stap ik dus met 30kg minder in dat vliegtuig...
30 kg !!!!
Dat is wat je aan bagage mee mag nemen.

Normaal gesproken weegt mijn koffer geen 30kg, maar de 25 die ik meeneem vind ik al aardig zwaar.

Misschien mag ik ter compensatie nu een koffer extra meenemen? 🤪

Maar hoe fijn zal het zijn om straks op Bali 100 traptreden van een tempel met 30kg minder op te gaan?
Wandelen in de natuur,  tussen de rijstvelden,  zonder te hijgen en te puffen en 3x te moeten stoppen omdat ik niet verder kan.

Ik kan me er nog geen voorstelling van maken,  maar ik weet wel dat ik daar enorm naar verlang.
We gaan pas 2 juli,  dat duurt echt nog lang,  maar eens is het zover .
Eerst maar de winter door...☃️

Morgenavond heb ik een kennismakingsgesprek bij een sportschool.
3 jaar geleden ging ik ook, vol goeie moed, na vele jaren weer sporten.
Toen in de hoop dat ik daarmee misschien zou gaan afvallen.
Ik heb toen anderhalf jaar met veel plezier gesport, maar van afvallen was geen of nauwelijks sprake.
Heel voorzichtig zag ik wel wat verandering aan mijn lichaam, maar het mocht geen naam hebben.
Door mijn fibromyalgie heb ik anderhalf jaar spierpijn gehad, maar omdat ik lol had in het sterker worden, had ik dat er voor over.
Ja, sterker werd ik wel, maar daar bleef het ook bij.
Gefrustreerd dat ik niks afviel ben ik gestopt. Hoe jammer ik het ook vond.
Conclusie; met alleen sporten red je het niet.

Nu de kilo's er wel afgaan, durf ik weer voorzichtig aan sporten te denken.
Ik heb altijd een voorliefde voor fitness gehad, dus dat is ook wat ik weer wil gaan doen.
Met de laatste "mislukking" nog in mijn achterhoofd, zal het best spannend worden, maar ik krijg er langzaamaan wel zin in.
Doel is nu niet om af te vallen, maar om sterker te worden en mijn lijf wat gespierde contouren te geven voordat de vellen erbij gaan hangen....😒.
En, zoals onze nieuwe bewegingscoach afgelopen donderdag zei; Van bankhangen krijg je geen conditie. Het heeft dus geen zin om op de bank te gaan zitten wachten tot ik meer conditie heb om aan een sport te beginnen.

Of ik de komende weken zo doorga met afvallen is natuurlijk de vraag, maar ik weet nu dat het niet erg is als ik af en toe even stil sta.
Daarna stappen we gewoon weer de trein in, en rijden we rustig aan door naar het volgende station.
❤

en door....

12 dagen na mijn laatste blog kan ik weer positief vooruit kijken.

Nadat ik 10 dagen stil stond qua afvallen, is er de afgelopen week toch weer 1.9kg af!!!!
Hoe blij kun je zijn als je steeds weer op de weegschaal staat en ziet dat er een paar ons of een pond af is?
Zo fijn om te zien dat mijn lichaam toch niet opgeeft, en gewoon doet wat ze hoort te doen.

Afgelopen Woensdag had ik de eerste  officiële controle in het ziekenhuis.
Alles was goed.
Toen ik mijn zorgen uitsprak over het niet meer afvallen, was haar reactie:
"Je bent in 2 weken zo'n 10kg afgevallen, dat is veel, maar normaal na de operatie. Maaaarrrrr, als je in dat tempo door was gegaan en hier nu met -20 kg zat, had ik je direct op laten nemen."😲

Die kwam binnen, en was ook heel duidelijk.
Ze heeft goed uitgelegd wat er aan de hand was.
Mijn lichaam is nog in totale stress van de operatie , narcose en het afvallen.
Ten eerste moet ik herstellen van de operatie, dat kost energie.
Die energie krijg ik niet omdat ik heel weinig eet en beweeg.
Daarnaast moet mijn lichaam wennen aan het lage aantal kcal dat er binnen komt.
Heel veel werk te doen dus, waardoor het lichaam zegt; "ho stop, even rust, even bijkomen. Daarna mag je weer verder vet gaan verbranden".
En dat doet het de laatste dagen dan ook weer.
1,9 in een week is aardig wat. Dat is me met een dieet nog nooit gelukt.

In totaal ben ik nu 13.3kg afgevallen.
En dat ga ik nu ook wel zien en merken.
Mensen die mij sinds de operatie nog niet gezien hebben, zien het direct.
Ik begin het aan mijn kleding te merken.
Gister heb ik een nieuwe broek en tuniek gekocht, 2 maten kleiner!!!!!
Ik wist niet wat me overkwam.
Zo vreemd, maar ook best eng, maar toch ook wel trots.

Voorlopig ben ik er nog niet, ik heb nog een aardig lange weg te gaan, maar dit resultaat heb ik alvast in de pocket.
13 kg in 4 weken is natuurlijk belachelijk veel, maar ik ben er blij mee.
Hoe snel of langzaam het de komen de weken gaat zullen we zien.
Ik weet nu in ieder geval dat het normaal is om af en toe een tussenstop te hebben, maar dat de trein daarna gewoon weer verder gaat naar het volgende station.
Normaal zit ik het liefst in een intercity, maar nu neem ik genoegen met een stoptrein.
Op naar de volgende bestemming....🚆🚈🚈

diepe dip

Mijn vorige blog eindigde ik hoopvol met:
Op naar de volgende 10kg

Helaas zit er nog geen beweging in.
Sterker nog; ik sta al een week stil.
En dat frustreert me.

Toen ik vanmorgen hoopvol op de weegschaal stond en zag dat er weer 0.0 beweging in zat, raakte ik licht in paniek.
Was dit het dan? Geeft mijn lichaam nu al op?
Heb ik werkelijk een zware operatie ondergaan voor deze 9kg?

Ik weet het even niet meer.
Ik voel me K*t en huil, maar daar schiet ik niks mee op.
Ik hoor iedereen zeggen; komt goed, gaat echt wel weer verder.
Lijkt mij ook, volgens mij is er nog nooit iemand niet afgevallen na een gbp, maar voor nu heb ik daar even geen vertrouwen in.

Afgelopen Donderdag hadden we een gesprek met de diëtist van de NOK.
Zij vond dat ik te weinig eetmomenten heb.
Ik eet mijn ontbijt, lunch en diner en tussendoor drink ik thee.
Dat vult mij voldoende de hele dag.
Maar ik moet toch echt naar 6 eetmomenten. Dat hoeven geen hele maaltijden te zijn, maar iets van fruit, zuivel of een crackertje.
Gister mijn best gedaan om dit te realiseren, met als gevolg dat ik de hele dag door echt vol zat.
Ik moet hier dus nog steeds mijn weg in zien te vinden.

Ook het langzamer of niet afvallen op dit moment vond zij niet vreemd.
Mijn lichaam is totaal in de stress door de operatie, de narcose en de weinig kcal die binnen komen, dus gaat het protesteren door vast te houden.
Klinkt misschien logisch, maar voor nu voelt het niet goed.

Iemand uit mijn groep zei vanmorgen dat het wel goed komt en dat ik voorheen bij dieet nr zoveel waarschijnlijk alweer was gestopt.
En daar had ze gelijk in.
Ik realiseerde me dat ik, als dit was gebeurt met een normaal dieet, ik vandaag dusdanig opstandig was geworden  dat ik vanavond op zeker naar de snackbar was gegaan. Het had immers toch geen zin meer om door te gaan....
Nu kan ik die handdoek niet in de ring gooien en zal gewoon door moeten gaan, of ik nou wil of niet. Er is geen weg meer terug.

Vanavond ga ik gezellig met mijn vriendin naar Fred v Leer.
Heerlijk een avondje lachen (misschien wat exra kcal verbranden 😏), en hopelijk kijk ik er morgen weer wat hoopvoller tegenaan.

Nu eerst mezelf verwennen met een gesneden appeltje met kaneel en vanillevla uit de magnetron.
Dankjewel M-J voor de lieve support en goeie tip, ❤

Bijna halverwege

Maandag 7 okt

Over 2 dagen is het alweer 3 weken geleden dat ik mijn gbp kreeg.
Hoewel het al lang geleden lijkt, is 3 weken natuurlijk niet veel.

En dat laat mijn lijf ook weten.
Over het algemeen voel ik me goed.
Ik ben niet ziek, heb geen pijn en het eten en drinken gaat ook steeds beter.
Maar ohwee als ik in beweging kom...
Mijn benen voelen aan als pap, en mijn hoofd wordt dan een beetje wazig.

Men zegt dat je na 3 weken weer voorzichtig mag beginnen met sporten (alleen nog niet zwaar tillen), maar ik moet er niet aan denken om nu al naar een sportschool te gaan.

Af en toe, als het weer meezit, maak ik hier in de buurt een wandeling.
Dat is een rondje van 1.4 km.
Voorheen stelde dat niets voor, maar nu ben ik blij als ik thuis ben en kan neerploffen op de bank.
Mijn benen zijn dan al aan het verzuren en mijn hoofd tolt alle kanten op.
Erg eigenlijk wat zo'n narcose met je lichaam doet.

Daarnaast is het ook zo, dat mijn spieren heel snel terug bij af zijn als ik een tijdje niks doe.
Toen ik nog sportte, had ik best redelijk sterke beenspieren. Maar ook toen, als ik 3 weken vakantie had en niks aan sport deed, moest ik daarna weer een paar stappen terug doen.

Nu heb ik al een jaar niet gesport, en zit ik ook al 3 weken op de bank.
Dat is niet echt bevorderlijk voor je spieren, dus weer helemaal opnieuw opbouwen.
Als ik weer wat fitter ben ga ik weer eens bij de sportschool kijken.

Het eten en drinken gaat redelijk tot goed.
Ik heb geen moeite met de kleine porties. Vol is vol, dus waarom zal ik meer willen eten?
Voor de operatie kon ik nog wel eens iets extra eten, ook als ik al vol zat. Nog 1 hapje omdat het zo lekker is...
Nu kan dat echt niet meer. Het is niet zo dat ik bomvol zit en er echt niks meer bij kan.
Het is meer dat ik sneller verzadigd ben en op tijd weet te stoppen.
Daar ben ik blij mee.
Geen stemmen in mijn hoofd die schreeuwen om meer. Genoeg is genoeg.
Ook de drang naar zoet is er niet meer.
Voorheen kon ik nog wel eens heel erg naar iets zoets verlangen, nu helemaal niet meer.
Sterker nog; ik heb sinds de operatie helemaal nog geen snoepje of koekje gegeten.
Of dat zo zal blijven weet ik niet, maar voorlopig vind ik het goed.

Het voldoende drinken is nog wel een dingetje.
Drinken kan niet (meer) tijdens het eten, daar moet een half uur tussen zitten.
Helaas vergeet ik nog wel eens te drinken en denk ik er pas weer aan op het moment dat ik weer wat wil gaan eten.
Ik drink wel 2 of 3x per dag een kop thee (koffie lust ik niet meer), maar daarmee kom ik nog lang niet aan mijn gewenste liter op een dag.
Ik heb een fles water met een smaakje aangemaakt zodat het wat makkelijker drinkt, maar ook die krijg ik niet op een dag op.
Daar moet ik dus nog even wat voor verzinnen.

De eerste week vlogen de kilo's eraf, maar nu gaat het een stuk minder.
Sterker nog, ik sta al een paar dagen stil.
Dat frustreert me, maar aan de andere kant hoor ik signalen uit mijn groep dat ik niet de enige ben.
Het schijnt erbij te horen.
Al met al ben ik nu , incl de 2 kg voor de operatie, toch al 11 kg kwijt!!!!
Uiteraard ben ik er nog lang niet, maar het begin is er.
Op naar de volgende 10kg....