weer een mijlpaal bereikt

Niet dat ik er héél lang op heb moeten wachten, maar naar deze dag heb ik toch echt wel uitgekeken...

Vanaf het moment dat ik aangemeld ben bij de NOK, ben ik al aan het aftellen en wachten en naar data toe aan het leven.
De screening, de uitslag, de pre operatieve screening, de definitieve datum, de operatie etc etc

Ik ben een expert in wachten en aftellen geworden.

Zo ook na de operatie;
Bij de eerste 5kg was ik al blij, daarna leef je naar de -10, vervolgens is iedere kilo er af een feestje.
Maar vandaag maakte ik een klein vreugdedansje in de badkamer. 💃
Mijn (tegenwoordig) grote vriend Meneer Weegschaal, zei dat ik de grens van -20 kg ben gepasseerd!!!!
Hoedan????
In 2 maanden 20 kilo afgevallen.
Wie had dat ooit durven dromen?
En nee, ik ben er nog lang niet. Maar dit voelt al zo goed!!!💪

Dit voelt goed, maar ik voel me ook goed.
Zowel fysiek als mentaal.
Het eten gaat goed, ik kan mijn porties ondertussen goed inschatten.
Soms vraag ik mezelf af of er dingen zijn die ik mis.
Zo eet ik bv geen brood meer. Niet omdat het niet mag, maar het valt gewoon niet lekker. Te zwaar op de maag.
Daarvoor in de plaats wissel ik af met allerlei soorten crackers en beschuit, en dat gaat prima.
Uiteraard verlang ik best wel eens naar een vers wit bolletje met roomboter en hagelslag.
Maar hé, waar was ik ook alweer dik van geworden? 😏

Gelukkig heb ik nog nooit een dumping gehad. Het schijnt dat je daar behoorlijk beroerd van kan zijn.
Een dumping krijg je als het eten te snel in de darmen wordt gestort ( als je eet en drinkt tegelijk), of bij teveel vet of suiker.
Wel is het twee keer mis gegaan in mijn slokdarm.
Of ik een te grote hap had genomen of te snel heb gegeten, dat weet ik niet, maar dat het ellendig was weet ik wel.
Na twee happen kreeg ik krampen in mijn slokdarm, het eten wilde niet zakken. Je voelt dat je een boer moet laten, maar de weg is versperd .
Uiteindelijk weet je niet waar je het zoeken moet van ellende, je wilt plat liggen maar je hebt ook het gevoel dat je moet overgeven. Alleen de maag werkt niet mee om het voedsel naar boven te duwen.
Alles bij elkaar duurt zo'n half uur en zorgt ervoor dat je daarna echt niks meer wilt eten.
Wel jammer als je heerlijk Indisch eten hebt gehaald . Gelukkig smaakte het de volgende dag ook nog lekker .

Volgende week wordt mijn vriendin geopereerd. Zij had zich al veel eerder aangemeld, maar door omstandigheden liep het allemaal wat uit.
Vanmorgen definitief groen licht gekregen en mag ze Donderdag naar dezelfde afdeling als waar ik 2 maanden geleden lag.
Wat ben ik ontzettend blij voor haar. Ik weet hoe ze zich voelt, en na zolang wachten ben je er echt 100% aan toe.
Lieve A... ik wens je alvast heel veel succes, en ik tel de laatste dagen met je mee. ❤

Volgende week werk ik nog wat minder, maar die week daarna ga ik weer voor 100% aan het werk.
Ook dat voelt goed.
Nu ik ook weer lekker 2 a 3x per week aan het sporten ben, krijg ik weer wat meer energie. Heerlijk!!

Dinsdag het jaarlijkse uitje met mijn beste vriendin naar de Margriet Winterfair.
Tot nu toe begonnen we daar met koffie en een bosche bol, tussen de middag een lekkere lunch, halverwege de middag een warme wafel met kersen en slagroom en als traditie sluiten we deze dag af met een puntzak patat.
Dat zal dit jaar totaal anders zijn voor mij. Ik zal wat kleine dingen meenemen, want ik ga geen E10,- voor een lunch betalen waar ik de helft niet van op kan.
De komende dagen maar even kijken wat ik mee kan nemen.